Η είδηση δεν είναι ότι οι Ισλανδοί αποφάσισαν για δεύτερη φορά, με δημοψήφισμα, να μην πληρώσουν τα σπασμένα κάποιας τράπεζας. Ούτε είναι ότι επέλεξαν την εκδοχή του "this is Sparta" που θα προτιμούσα και για την χώρα μας. Η είδηση είναι ότι οι Ισλανδοί αποφασίζουν για σχετικά σοβαρά θέματα με Δημοψηφίσματα. Αποφασίζει ο κόσμος. Δημοκρατία.
Τo "this is Sparta" δεν είναι ανυπακοή ή τσαμπουκάς. Είναι απόλυτα δόκιμος τρόπος διαπραγμάτευσης. Χρωστάμε πάνω από €300 ή 350 δις στους πιστωτές μας. Πολλά από αυτά τα χρωστάμε επειδή είτε μας παραμύθιασαν, είτε μας λάδωσαν για να αγοράζουμε σαβούρες. Ωραία και η Γέφυρα, και το Αεροδρόμιο, αλλά εάν πρέπει να υποθηκεύσω το σπίτι μου, να μην έσωνα να έχω Γέφυρα ή Αεροδρόμιο (ή υποβρύχια). Και οι τρεις αυτές δουλειές έχουν, λένε οι κακές γλώσσες, πολλά ...παράπλευρα οφέλη για μερικούς μερικούς. Αλλά, τώρα, δεν έχει σημασία.
Σημασία έχει ότι δεν βγαίνουμε και καταστρέφουμε την χώρα προσπαθώντας να ξεπληρώσουμε νούμερα που δεν βγαίνουν. Ούτε οι Ισλανδοί, ούτε εγώ είμαστε μπαταχτζήδες ή ανέντιμοι. Απλά δεν έχουμε. Το this is Sparta είναι σχήμα λόγου. "Έλα όταν έχω". "Έλα να δούμε πότε θα έχω και τι μπορώ να δίνω εν τω μεταξύ". 'Έλα να βρούμε μια λύση που να μην με πεθάνει. Γιατί εάν είναι να πεθάνω το this is Sparta θα στο κάνω δις ιζ Πάρτα, και θα γράψεις μια ζημιά 350, και θα διαλυθεί η Τράπεζα Χ ή Ψ στην Ελλάδα, αλλά εάν είναι να πεθάνω, ας διαλυθεί και αυτή. Έτσι, καλοί μου άνθρωποι, γίνονται οι διαπραγματεύσεις για αναδιαρθρώσεις. Όχι με την γλώσσα έξω και τα βρακιά κατεβασμένα. Οι πιστωτές έχουν να χάσουν πιο πολλά από εμάς. Υπάρχει βέλτιστη λύση που δεν μας ξεβρακώνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου