του Α.Πανούτσου (www.protothema.gr)
Χωρισμένο σε τρία κομμάτια, στο παραδοσιακό, στο γυμναστήριο του Γιώργου και στο να «δούμε πού θα γείρει η ζυγαριά για να πάμε», στην κυβερνητική του μορφή το ΠΑΣΟΚ διαλύθηκε μέσα στην εβδομάδα.
Στη λογική είχε διαλυθεί πολύ νωρίτερα, αφού το να λες «είμαι με το κόμμα έχει που βουλευτές τον Κώστα Σκανδαλίδη και τον Paul Geroulanos» ήταν σαν να σε ρώταγαν ποιοι τραγουδιστές σού αρέσουν και να απαντούσες: «Ο Τερζής και ο Andrea Bocceli».
Ο Γιώργος Παπανδρέου προσπάθησε να δημιουργήσει ένα μυστήριο πράγμα, στο οποίο οι παλιοί θα έφερναν τις ψήφους και οι νέοι θα έπαιρναν τις αποφάσεις, αλλά αποδείχτηκε ότι το σύστημα δουλεύει φούστα-μπλούζα. Το κυνήγι της ψήφου μπορεί να φέρνει τον λαϊκισμό και το ρουσφέτι, αλλά βοηθάει και τον πολιτικό να καταλάβει τον κόσμο. Η όμορφη παρέα των παιδιών από τη Μινεσότα η μόνη επαφή που είχε με την ελληνική πραγματικότητα ήταν με τον γυμναστή του Health Center.
Σύντομα θα πρέπει να αλλάξει τους χάρτες της Αθήνας στο GPS, αν τους είχε περάσει βέβαια. Το πρόβλημα της Ελλάδας, όμως, δεν είναι ποιοι θα φύγουν και πού θα πάνε, που για το λαϊκό αίσθημα μπορεί να είναι «όλοι στον διάολο», αλλά ποιοι θα πρέπει να τους διαδεχτούν. Εκεί σταματάνε και λογική και αίσθημα.
Με τις διαμαρτυρίες στο Σύνταγμα και, κυρίως, με τα γκάλοπ που τις συνόδευσαν, έγινε σαφές ότι ένα ποσοστό που ξεπερνάει το 90% του πληθυσμού θέλει να τους δει να φεύγουν.
Ολους. Ολους όσοι κρέμασαν μπρελόκ από τζάμπα Lexus στα κλειδιά τους, όλους όσοι βόλεψαν τα ανιψούδια τους στη Βουλή και όλους όσοι θα διεκδικούν τέσσερα κατοστάρικα χιλιάρικα αναδρομικά για τις συντάξεις τους. Είναι σαφές ότι η δεύτερη μετά τον Πόλεμο Ελληνική Δημοκρατία έχει χρεοκοπήσει.
Το ερώτημα, όμως, είναι τι θα την αντικαταστήσει. Αν θεωρήσουμε ότι ο κόσμος που αντιδρά σήμερα δεν θέλει στρατιωτική δικτατορία αλλά ούτε και αντιεξουσιαστικές επιτροπές που θα συνεδριάζουν στις πλατείες, οι Ελληνες πολίτες συνεχίζουν να θέλουν να εκφράζονται μέσα στη Βουλή αλλά από διαφορετικούς ανθρώπους. Αυτοί οι άνθρωποι δεν θα βγουν ούτε από το Σύνταγμα, αλλά ούτε και από την τηλεόραση.
Κάποιοι θα κάνουν πολιτική καριέρα επειδή έριχναν ωραίες μούντζες στο Ανω Σύνταγμα και κάποιοι άλλοι θα καρικώσουν την πολιτική τους καριέρα χαϊδεύοντας τα αφτιά του κόσμου ότι μπορεί να συνεχίσει να κάνει τη ζωή που έκανε χωρίς να πληρώνει. Πλησιάζουμε, όμως, τη στιγμή που ο κόσμος θα είναι ώριμος να ακούσει την αλήθεια.
Τη μέρα όπου ο κόσμος δεν θα κλείσει τα αφτιά του στην πραγματικότητα ότι για να σωθεί η Ελλάδα ο μόνος δρόμος είναι να πουλάμε περισσότερα από όσα αγοράζουμε και αυτό σημαίνει παραγωγή. Τέτοια θέση μπορεί να προέλθει μόνο από πολιτικό σχήμα. Για την ώρα μάθαμε ότι υπάρχουν πάρα πολλοί πολίτες έτοιμοι να μουντζώσουν τη Βουλή. Απομένει να μάθουμε αν υπάρχουν αρκετοί που μπορούν να μπουν στη Βουλή χωρίς κι αυτούς να τους μουντζώνουν.
Στη λογική είχε διαλυθεί πολύ νωρίτερα, αφού το να λες «είμαι με το κόμμα έχει που βουλευτές τον Κώστα Σκανδαλίδη και τον Paul Geroulanos» ήταν σαν να σε ρώταγαν ποιοι τραγουδιστές σού αρέσουν και να απαντούσες: «Ο Τερζής και ο Andrea Bocceli».
Ο Γιώργος Παπανδρέου προσπάθησε να δημιουργήσει ένα μυστήριο πράγμα, στο οποίο οι παλιοί θα έφερναν τις ψήφους και οι νέοι θα έπαιρναν τις αποφάσεις, αλλά αποδείχτηκε ότι το σύστημα δουλεύει φούστα-μπλούζα. Το κυνήγι της ψήφου μπορεί να φέρνει τον λαϊκισμό και το ρουσφέτι, αλλά βοηθάει και τον πολιτικό να καταλάβει τον κόσμο. Η όμορφη παρέα των παιδιών από τη Μινεσότα η μόνη επαφή που είχε με την ελληνική πραγματικότητα ήταν με τον γυμναστή του Health Center.
Σύντομα θα πρέπει να αλλάξει τους χάρτες της Αθήνας στο GPS, αν τους είχε περάσει βέβαια. Το πρόβλημα της Ελλάδας, όμως, δεν είναι ποιοι θα φύγουν και πού θα πάνε, που για το λαϊκό αίσθημα μπορεί να είναι «όλοι στον διάολο», αλλά ποιοι θα πρέπει να τους διαδεχτούν. Εκεί σταματάνε και λογική και αίσθημα.
Με τις διαμαρτυρίες στο Σύνταγμα και, κυρίως, με τα γκάλοπ που τις συνόδευσαν, έγινε σαφές ότι ένα ποσοστό που ξεπερνάει το 90% του πληθυσμού θέλει να τους δει να φεύγουν.
Ολους. Ολους όσοι κρέμασαν μπρελόκ από τζάμπα Lexus στα κλειδιά τους, όλους όσοι βόλεψαν τα ανιψούδια τους στη Βουλή και όλους όσοι θα διεκδικούν τέσσερα κατοστάρικα χιλιάρικα αναδρομικά για τις συντάξεις τους. Είναι σαφές ότι η δεύτερη μετά τον Πόλεμο Ελληνική Δημοκρατία έχει χρεοκοπήσει.
Το ερώτημα, όμως, είναι τι θα την αντικαταστήσει. Αν θεωρήσουμε ότι ο κόσμος που αντιδρά σήμερα δεν θέλει στρατιωτική δικτατορία αλλά ούτε και αντιεξουσιαστικές επιτροπές που θα συνεδριάζουν στις πλατείες, οι Ελληνες πολίτες συνεχίζουν να θέλουν να εκφράζονται μέσα στη Βουλή αλλά από διαφορετικούς ανθρώπους. Αυτοί οι άνθρωποι δεν θα βγουν ούτε από το Σύνταγμα, αλλά ούτε και από την τηλεόραση.
Κάποιοι θα κάνουν πολιτική καριέρα επειδή έριχναν ωραίες μούντζες στο Ανω Σύνταγμα και κάποιοι άλλοι θα καρικώσουν την πολιτική τους καριέρα χαϊδεύοντας τα αφτιά του κόσμου ότι μπορεί να συνεχίσει να κάνει τη ζωή που έκανε χωρίς να πληρώνει. Πλησιάζουμε, όμως, τη στιγμή που ο κόσμος θα είναι ώριμος να ακούσει την αλήθεια.
Τη μέρα όπου ο κόσμος δεν θα κλείσει τα αφτιά του στην πραγματικότητα ότι για να σωθεί η Ελλάδα ο μόνος δρόμος είναι να πουλάμε περισσότερα από όσα αγοράζουμε και αυτό σημαίνει παραγωγή. Τέτοια θέση μπορεί να προέλθει μόνο από πολιτικό σχήμα. Για την ώρα μάθαμε ότι υπάρχουν πάρα πολλοί πολίτες έτοιμοι να μουντζώσουν τη Βουλή. Απομένει να μάθουμε αν υπάρχουν αρκετοί που μπορούν να μπουν στη Βουλή χωρίς κι αυτούς να τους μουντζώνουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου