Είτε είσαι μαρξιστής, είτε φιλελεύθερος ή νεοφιλελεύθερος γνωρίζεις πως χωρίς παραγωγή υπεραξίας δεν λειτουργεί καμία κοινωνία.
Ο Μάρξ είχε πει το περίφημο: οι κοινωνίες που δεν αναπαραγάγουν τις υλικές συνθήκες υπάρξεως τους καταρρέουν.
Η παραγωγή υπεραξίας προϋποθέτει μεθοδικότητα. Αυτή από την πλευρά της προϋποθέτει πειθαρχία κοινωνική, οικονομική και νοοτροπίας.
Η αμοιβή είναι συνάρτιση με το παραγόμενο προϊόν, παραγωγικότητα / ανταγωνιστικότητα.
Η αρχή της Πειθαρχίας πρέπει να καλύπτει το σύνολο των συντελεστών του συστήματος.
Υπέρτατη δύναμη πρέπει να είναι ο Νόμος και η αυτόματη, καθολική εφαρμογή του.
Αυτό από την πλευρά του προϋποθέτει, πρώτιστα στην περίπτωση της χώρας μας, μεταξύ των άλλων, υποταγεί της Εκτελεστικής εξουσίας στο Νόμο. Π.χ. δεν επιτρέπεται να αποφασίζει ο υπουργός Δικαιοσύνης για την εφαρμογή του νόμου. Πρόκειται για μεσαιωνικές συμπεριφορές.
Από τις κύριες πηγές της κακοδαιμονίας είναι η κοτσαμπάσικη νοοτροπία τόσο των πολιτικών δυνάμεων όσο και των οικονομικών ελίτ.
Ο χαρακτήρας της πολιτικής ελίτ είναι αντικατρόπτισμα αυτού της οικονομικής.
Η χώρα μας έχει ανάγκη ρήξης με τον εαυτό της.
Υπάρχουν, όμως, οικονομικές δυνάμεις, παραγωγικές, ικανές να ηγηθούν μιάς νέας πορείας;
Εννοώ δυνάμεις μέσα στην παραγωγή υπεραξίας, επιχειρηματίες, στελέχη, ειδήμονες, εργαζόμενοι. Αυτοί πρέπει να αποτελέσουν τη βάση και το υλικό των πολιτικών δυνάμεων. Η Αριστερά έχει σημαντικό ρόλο να επιτελέσει εδώ, αρκεί να πετάξει από πάνω της τη σκόνη των φαντασιακών ειδώλων και των ιδεολογημάτων.
Η Φιλελεύθερη παράταξη οφείλει να πρωταγωνιστήσει της πορείας προς την αναγέννηση του Έθνους. Προς τούτο πρέπει να σκίσει το πέπλο της αράχνης που την έχουν περιτυλίξει αεριτζίδες μεταπράτες και οι ανεπαρκείς δικολάβοι που την στελεχώνουν.
Όσο η συζήτηση αναλώνεται στις υπάρχουσες πολιτικές δυνάμεις, τα τζάκια και το σημερινό πολιτικό προσωπικό και δεν διεξάγεται με βάση τους υλικούς και τους πραγματικούς συντελεστές του κοινωνικού γίγνεσθαι, η Ελλάδα θα περιστρέφεται ανύμπορη γύρω από τον σκουριασμένο ετοιμόρροπο άξονά της πορευόμενη προς την αποσύνθεση.
του Μανιάτη
Ο Μάρξ είχε πει το περίφημο: οι κοινωνίες που δεν αναπαραγάγουν τις υλικές συνθήκες υπάρξεως τους καταρρέουν.
Η παραγωγή υπεραξίας προϋποθέτει μεθοδικότητα. Αυτή από την πλευρά της προϋποθέτει πειθαρχία κοινωνική, οικονομική και νοοτροπίας.
Η αμοιβή είναι συνάρτιση με το παραγόμενο προϊόν, παραγωγικότητα / ανταγωνιστικότητα.
Η αρχή της Πειθαρχίας πρέπει να καλύπτει το σύνολο των συντελεστών του συστήματος.
Υπέρτατη δύναμη πρέπει να είναι ο Νόμος και η αυτόματη, καθολική εφαρμογή του.
Αυτό από την πλευρά του προϋποθέτει, πρώτιστα στην περίπτωση της χώρας μας, μεταξύ των άλλων, υποταγεί της Εκτελεστικής εξουσίας στο Νόμο. Π.χ. δεν επιτρέπεται να αποφασίζει ο υπουργός Δικαιοσύνης για την εφαρμογή του νόμου. Πρόκειται για μεσαιωνικές συμπεριφορές.
Από τις κύριες πηγές της κακοδαιμονίας είναι η κοτσαμπάσικη νοοτροπία τόσο των πολιτικών δυνάμεων όσο και των οικονομικών ελίτ.
Ο χαρακτήρας της πολιτικής ελίτ είναι αντικατρόπτισμα αυτού της οικονομικής.
Η χώρα μας έχει ανάγκη ρήξης με τον εαυτό της.
Υπάρχουν, όμως, οικονομικές δυνάμεις, παραγωγικές, ικανές να ηγηθούν μιάς νέας πορείας;
Εννοώ δυνάμεις μέσα στην παραγωγή υπεραξίας, επιχειρηματίες, στελέχη, ειδήμονες, εργαζόμενοι. Αυτοί πρέπει να αποτελέσουν τη βάση και το υλικό των πολιτικών δυνάμεων. Η Αριστερά έχει σημαντικό ρόλο να επιτελέσει εδώ, αρκεί να πετάξει από πάνω της τη σκόνη των φαντασιακών ειδώλων και των ιδεολογημάτων.
Η Φιλελεύθερη παράταξη οφείλει να πρωταγωνιστήσει της πορείας προς την αναγέννηση του Έθνους. Προς τούτο πρέπει να σκίσει το πέπλο της αράχνης που την έχουν περιτυλίξει αεριτζίδες μεταπράτες και οι ανεπαρκείς δικολάβοι που την στελεχώνουν.
Όσο η συζήτηση αναλώνεται στις υπάρχουσες πολιτικές δυνάμεις, τα τζάκια και το σημερινό πολιτικό προσωπικό και δεν διεξάγεται με βάση τους υλικούς και τους πραγματικούς συντελεστές του κοινωνικού γίγνεσθαι, η Ελλάδα θα περιστρέφεται ανύμπορη γύρω από τον σκουριασμένο ετοιμόρροπο άξονά της πορευόμενη προς την αποσύνθεση.
του Μανιάτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου