Eπειδή πολλά σχόλια διαβάζω περί χρέους/ΑΕΠ που θα εκτιναχθή στο 180% και βάλε… νομίζω πως γίνεται ένα σημαντικό λάθος ανάλυσης, που έχει σχέση και με την προμετωπίδα.
Τί έχει μεγαλύτερη σημασία γιά εσένα το απόλυτο χρέος σου σε μιά τράπεζα, ή το χρέος/ στο ανασφαλές εισόδημά σου που προκύπτει από τα δανεικά που “τσεπώνει” ο εργοδότης σου;
Δηλ. ας θυμηθούμε τα στεγαστικά δάνεια που μας επιδαψίλευαν οι τράπεζες με βάση το τελευταίο εκκαθαριστικό!!!… και την ανάλογη εκταμίευση, κάτι τέτοιο συζητούμε και τώρα… να πέση το χρέος ως προς το ΑΕΠ.
Ποιό ΑΕΠ όμως;
Είναι ΑΕΠ κάτι που προκύπτει από διαρκή δανεισμό και αναδιανέμεται μέσω των πολλαπλασιαστών και επιταχυντών ώστε να φαίνεται έτσι πως “φτουράει”;
Αυτό είναι απλώς “εισόδημα” που το χρωστάμε ΟΛΟΙ (ακόμη και αυτοί που δεν το έχουν!!), αλλά υπολογίζεται σαν ετήσιο ΑΕΠ, τιποτε άλλο.
Η “μηχανή παραγωγής”, που χάσαμε μετά την ένταξή μας, πιστεύω με δόλιο και προσχεδιασμένο τρόπο, ας μην αυταπατώμεθα- παρένθεση… στην δεκαετία του 80 αναρωτιόμουν γιατί οι σοβαροί ΤΟΤΕ Ευρωπαίοι εξακολουθούσαν να χρηματοδοτούν τον Αντρέα και ταυτοχρόνως να ανέχονται τα αποσκιρτήματά και τις μαγκιές του, που μόνο φιλοσυμμαχικές δεν ήσαν… τώρα έχω την απάντηση!- περιλαμβάνει παραγωγή αγαθών που μπορούν να σταθούν στο ράφι του σούπερ μάρκετ αυτοδύναμα (και όχι μόνο τα τρόφιμα), μπορεί να γίνει αυτό σήμερα με το παγκοσμιοποιημένο άνευ δασμών εμπόριο προιόντων εντάσεως εργασίας δύο ευρώ μεροκάματου;
Ή μήπως νομίζουμε πως θα μας επιτρέψουν να έχουμε παραγωγή υπερτεχνολογικών προιόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας… αλλά και εάν γίνει κάτι τέτοιο πόσα χρήματα θά απορροφούνται από την καταναλωτική εγχώρια αγορά ως εξερχόμενα κέρδη εν σχέσει με τους γλίσχρους μισθούς που θα δίδονται και τις ανύπαρκτεες τριγωνικές φορολογήσεις;
Τα πάντα εξαρτώνται από τα ισοζύγια εξωτερικών πληρωμών, είναι τόσο δύσκολο να το καταλάβουμε; Πως διορθώνονται αυτά και με ποιούς μηχανισμούς;
Μόνο συνειδητοποιημένοι ευπατρίδες καταναλωτές θα μπορούσαν να στηρίξουν μιά τέτοια προσπάθεια, δηλ να μοιρασθούν την “φτώχεια” τους, διασώζοντας όμως τα ατομικά και εθνικά τους κεφάλαια, με ότι μελλοντικά ποιοτικό συνεπάγεται αυτό. Είναι δυνατή σήμερα μιά τέτοια καταναλωτική συμπεριφορά, όταν μάλιστα δεν υπάρχουν εισοδήματα γιά να στηρίξουν ποιότητες;
Ο μόνος δοκιμασμένος τρόπος γιά την στήριξη της ζωτικής παραγωγής (γιατί κάτι πρέπει να κάνουμε και εμείς εκτός από “υπηρεσίες” που πληρώνονται με διαρκή ξεπουλήματα που κάποτε θα τελειώσουν… έχουμε άλλωστε να ανταγωνισθούμε, προς τα κάτω και εκ. εργατικά χέρια που μας προέκυψαν λόγω ΕΕ) είναι η προστατευμένη οικονομία, με τους δασμούς και τα δημοσιονομικά-νομισματικά εργαλεία της και αυτό λέγεται εθνικό νόμισμα που λύει και το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης.
Όσο γιά το επιχείρημα πως θα μας εξαγοράσουν οι “έξυπνοι” συμπατριώτες μας που έβγαλαν τα εκατοντάδες δις έξω, το προτιμώ από τις σημερινές εξαγορές του κάθε σόρος και άλλων τινών που γίνονται τώρα γιά ένα κομάτι ψωμί επειδή δεν υπάρχει ούτε ο οβολός γιά τον Αχέροντα… αυτά να εχει υπ’ όψιν η ηγεσία, εάν είναι ηγεσία των πολλών λαικών βιοπαλαιστών πολιτών και όχι των μεγαλοσχημόνων.
του EA
Τί έχει μεγαλύτερη σημασία γιά εσένα το απόλυτο χρέος σου σε μιά τράπεζα, ή το χρέος/ στο ανασφαλές εισόδημά σου που προκύπτει από τα δανεικά που “τσεπώνει” ο εργοδότης σου;
Δηλ. ας θυμηθούμε τα στεγαστικά δάνεια που μας επιδαψίλευαν οι τράπεζες με βάση το τελευταίο εκκαθαριστικό!!!… και την ανάλογη εκταμίευση, κάτι τέτοιο συζητούμε και τώρα… να πέση το χρέος ως προς το ΑΕΠ.
Ποιό ΑΕΠ όμως;
Είναι ΑΕΠ κάτι που προκύπτει από διαρκή δανεισμό και αναδιανέμεται μέσω των πολλαπλασιαστών και επιταχυντών ώστε να φαίνεται έτσι πως “φτουράει”;
Αυτό είναι απλώς “εισόδημα” που το χρωστάμε ΟΛΟΙ (ακόμη και αυτοί που δεν το έχουν!!), αλλά υπολογίζεται σαν ετήσιο ΑΕΠ, τιποτε άλλο.
Η “μηχανή παραγωγής”, που χάσαμε μετά την ένταξή μας, πιστεύω με δόλιο και προσχεδιασμένο τρόπο, ας μην αυταπατώμεθα- παρένθεση… στην δεκαετία του 80 αναρωτιόμουν γιατί οι σοβαροί ΤΟΤΕ Ευρωπαίοι εξακολουθούσαν να χρηματοδοτούν τον Αντρέα και ταυτοχρόνως να ανέχονται τα αποσκιρτήματά και τις μαγκιές του, που μόνο φιλοσυμμαχικές δεν ήσαν… τώρα έχω την απάντηση!- περιλαμβάνει παραγωγή αγαθών που μπορούν να σταθούν στο ράφι του σούπερ μάρκετ αυτοδύναμα (και όχι μόνο τα τρόφιμα), μπορεί να γίνει αυτό σήμερα με το παγκοσμιοποιημένο άνευ δασμών εμπόριο προιόντων εντάσεως εργασίας δύο ευρώ μεροκάματου;
Ή μήπως νομίζουμε πως θα μας επιτρέψουν να έχουμε παραγωγή υπερτεχνολογικών προιόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας… αλλά και εάν γίνει κάτι τέτοιο πόσα χρήματα θά απορροφούνται από την καταναλωτική εγχώρια αγορά ως εξερχόμενα κέρδη εν σχέσει με τους γλίσχρους μισθούς που θα δίδονται και τις ανύπαρκτεες τριγωνικές φορολογήσεις;
Τα πάντα εξαρτώνται από τα ισοζύγια εξωτερικών πληρωμών, είναι τόσο δύσκολο να το καταλάβουμε; Πως διορθώνονται αυτά και με ποιούς μηχανισμούς;
Μόνο συνειδητοποιημένοι ευπατρίδες καταναλωτές θα μπορούσαν να στηρίξουν μιά τέτοια προσπάθεια, δηλ να μοιρασθούν την “φτώχεια” τους, διασώζοντας όμως τα ατομικά και εθνικά τους κεφάλαια, με ότι μελλοντικά ποιοτικό συνεπάγεται αυτό. Είναι δυνατή σήμερα μιά τέτοια καταναλωτική συμπεριφορά, όταν μάλιστα δεν υπάρχουν εισοδήματα γιά να στηρίξουν ποιότητες;
Ο μόνος δοκιμασμένος τρόπος γιά την στήριξη της ζωτικής παραγωγής (γιατί κάτι πρέπει να κάνουμε και εμείς εκτός από “υπηρεσίες” που πληρώνονται με διαρκή ξεπουλήματα που κάποτε θα τελειώσουν… έχουμε άλλωστε να ανταγωνισθούμε, προς τα κάτω και εκ. εργατικά χέρια που μας προέκυψαν λόγω ΕΕ) είναι η προστατευμένη οικονομία, με τους δασμούς και τα δημοσιονομικά-νομισματικά εργαλεία της και αυτό λέγεται εθνικό νόμισμα που λύει και το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης.
Όσο γιά το επιχείρημα πως θα μας εξαγοράσουν οι “έξυπνοι” συμπατριώτες μας που έβγαλαν τα εκατοντάδες δις έξω, το προτιμώ από τις σημερινές εξαγορές του κάθε σόρος και άλλων τινών που γίνονται τώρα γιά ένα κομάτι ψωμί επειδή δεν υπάρχει ούτε ο οβολός γιά τον Αχέροντα… αυτά να εχει υπ’ όψιν η ηγεσία, εάν είναι ηγεσία των πολλών λαικών βιοπαλαιστών πολιτών και όχι των μεγαλοσχημόνων.
του EA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου